Aktualności

Zastosowanie metotreksatu (MTX) ma istotne znaczenie dla skuteczności leczenia wielu chorób hematoonkologicznych. Wysokodawkowa terapia metotreksatem (High-dose methotrexate; HDMTX), zwykle definiowana jako ≥ 1 g/m² powierzchni ciała, jest szczególnie istotna w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej (Acute Lymphoblastic Leukemia; ALL), gdzie lek podawany jest zazwyczaj w 24-godzinnej infuzji w dawce 5 g/m².

Na nowym portalu edukacyjnym hemostaza.edu.pl - poświęconym problematyce leczenia zakrzepicy, małopłytkowości, skaz krwotocznych oraz stanu aktualnej wiedzy medycznej w tym zakresie - opublikowano stworzone przez American Society of Hematology (2018) wytyczne postępowania w żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (ŻCHZZ) u dzieci. 

Ukazał się podręcznik Europejskiego Towarzystwa Transplantacji Krwi i Szpiku (EBMT).

Ostra białaczka limfoblastyczna (acute lymphoblastic leukemia, ALL) należy do heterogennych biologicznie nowotworów. Charakteryzuje się klonalną proliferacją komórek progenitorowych pochodzących z linii limfocytów B lub T. ALL jest najczęstszym typem nowotworu układu krwiotwórczego występującego u dzieci i stanowi 80-85% wszystkich białaczek w tej grupie wiekowej. W Polsce wskaźnik zachorowań wynosi 3,5 na 100 000 dzieci [1].

Tradycyjne leczenie hemofilii A polega na stosowaniu  terapii zastępczej czynnikiem krzepnięcia wyizolowanym ze spulowanego osocza ludzkiego  lub  rekombinowanym czynnikiem VIII wytwarzanym przez  genetycznie zmodyfikowane linie komórkowe.

Obecnie możliwe jest wyleczenie z nowotworów ponad 70% dzieci, a w przypadku niektórych typów nowotworów – ponad 90% dzieci.

Choroba zakrzepowo-zatorowa (ChZZ) jest poważnym powikłaniem fazy indukcji w leczeniu ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL). Podczas podawania glikokortykosteroidów i asparaginazy jej częstość może osiągać nawet, jak podają niektóre badania, do 37%. Głównym powodem występowania ChZZ wydaje się być nabyty niedobór antytrombiny jako rezultat wyczerpania asparaginy. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest obecność centralnego dostępu naczyniowego. Opublikowane dotychczas badania zwracają uwagę również na wiek dojrzewania, jako ważny czynnik ryzyka nabytej trombofilii.

Stwardnienie Guzowate (ang. Tuberous Sclerosis Complex, TSC) jest chorobą, która należy do wciąż tajemniczych chorób zwanych fakomatozami. Są zaburzenia rozwojowe w tkankach pochodzących z trzech listków zarodkowych, które ujawniają się zmianami w obrębie skóry, układu nerwowego i naczyń krwionośnych oraz współwystępującymi wadami narządów wewnętrznych. Nieszczęśliwie dla pacjentów, często występuje tendencja do pojawiania się również chorób nowotworowych.

Wyniki leczenia wznowy ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL), a także białaczek opornych na chemioterapeutyki pozostają niezadowalające. Przeanalizowano  bezpieczeństwo i  skuteczność stosowania fludarabiny, cytarabiny i czynnika stymulującego wzrost kolonii granulocytów (G-CSF) w połączeniu z lub bez idarubicyny (FLAG +-IDA) w porównaniu z opublikowanymi wynikami leczenia z użyciem nowszych terapii.

Randomizowane badanie EsPhALL2004 wykazało 10% poprawy w przeżyciu wolnym od choroby (DFS ang. disease-free survival) w przypadku krótkiego, przerywanego podawania imatynibu po fazie indukcji w porównaniu z pacjentami z obecnością chromosomu Philadelphia, u których stosowano chemioterapię według protokołu Berlin-Frankfurt-Munster i wykonano przeszczep szpiku kostnego (HSCT).

Zakażenia bakteryjne są jednym z najczęstszych powikłań u chorych w stanie immunosupresji w trakcie terapii przeciwnowotworowej lub po przeszczepieniu komórek krwiotwórczych, a jednocześnie to najczęstsza przyczyna zgonów pacjentów w remisji choroby nowotworowej.

Dzięki zaangażowaniu dolnośląskich instytucji i firm, we Wrocławiu powstanie pierwsza w Polsce poradnia dla Onkomocnych.

Jednym z najbardziej frustrujących doświadczeń osób leczonych onkologicznie jest utrata włosów. Zwłaszcza u młodych pacjentek ten skutek uboczny chemio- i radioterapii mocno wpływa na obniżenie nastroju i poczucia własnej wartości, a w konsekwencji – na ogólną kondycję.

Celem badania była charakterystyka pacjentów pediatrycznych z oczną manifestacją ostrej białaczki limfoblastycznej (ALL) oraz ocena, czy wiąże się ona z predykcyjnymi czynnikami ryzyka wznowy choroby, stosowanym protokołem terapeutycznym (1999 lub 2009), płcią czy zajęciem płynu mózgowo-rdzeniowego.

Utrzymanie supernowoczesnej placówki, jej stałe doposażanie w sprzęt ratujący życie małym pacjentom - jest niezmiernie kosztowne. Po raz trzeci  w pomoc zaangażowali się artyści jazzowi.

Jednym z tematów trudnych w kontaktach z chorym czy umierającym dzieckiem jest cierpienie, ból, śmierć. Jak o nich rozmawiać, jak pomóc? Jedną z form takiej rozmowy jest bajka, dostarczająca wiedzy, ale też niosąca ładunek terapeutyczny.

Do praktyki leczniczej wprowadzana jest nowa metoda immunoterapii chorób nowotworowych, które może okazać się kolejnym przełomem w hematologii i onkologii – powiedzieli w środę eksperci na spotkaniu z dziennikarzami w Warszawie.

Hemofilia A i B to wrodzone skazy krwotoczne spowodowane niedoborem czynnika VIII lub IX. Możliwości leczenia hemofilii pojawiły się na początku dwudziestego wieku; wówczas do leczenia krwawień zaczęto stosować początkowo krew pełną, później osocze, a następnie krioprecypitat. Obecnie w leczeniu chorych na hemofilię stosuje się koncentraty czynników krzepnięcia. Stosowanie profilaktyczne czynników krzepnięcia jest leczeniem z wyboru u chorych z ciężką postacią hemofilii.

Choć intensyfikacja leczenia ostrej białaczki szpikowej (AML) u dzieci pozwoliła na uzyskanie znacznej poprawy przeżycia, spowodowała też zwiększenie ryzyka rozwoju poważnych powikłań, z ciężkimi infekcjami na czele. Szacuje się, że nawet 80% dzieci z AML w trakcie leczenia ma co najmniej jedno uogólnione zakażenie bakteryjne, przy średniej liczbie 2-8 powikłań infekcyjnych u jednego pacjenta. Zapobieganie zakażeniom u dzieci z ostrą białaczką szpikową jest zatem oczywistą koniecznością.