Leczeniem mogą zostać objęci pacjenci, u których występują objawowe nerwiakowłókniaki splotowate (plexiform neurofibromas, PN), których nie można całkowicie usunąć chirurgicznie.
Skuteczność i bezpieczeństwo
Skuteczność leku oceniano w wieloośrodkowym, jednoramiennym badaniu ReNeu (NCT03962543). Do grupy badawczej zakwalifikowano 114 pacjentów powyżej 2. roku życia (58 dorosłych, 56 pacjentów pediatrycznych) z objawową, nieoperacyjną postacią PN związaną z NF1, powodującą znaczne zmiany chorobowe.
Nieoperacyjna postać nerwiakowłókniaków splotowatych (PN) została zdefiniowana jako niemożliwa do całkowitego usunięcia chirurgicznego bez ryzyka znacznych powikłań ze względu na bliskość ważnych struktur, inwazyjność lub duże unaczynienie.
Głównym wskaźnikiem skuteczności była potwierdzona całkowita reakcja (ORR), zdefiniowana jako odsetek pacjentów, którzy osiągnęli pełną odpowiedź na leczenie (zanik PN) lub częściową odpowiedź (≥20% redukcji objętości PN).
Odpowiedzi oceniano w drodze zaślepionego, niezależnego, centralnego przeglądu z wykorzystaniem wolumetrycznej analizy MRI, zgodnie z kryteriami oceny odpowiedzi w neurofibromatozach i schwannomatozach. Kryteria zostały tak zmodyfikowane, aby w ciągu 2 do 6 miesięcy, w trakcie 24-cyklowego etapu leczenia, odpowiedzi zostały ponownie potwierdzone.
Potwierdzona całkowita reakcja (ORR) wyniosła:
- 41% w grupie dorosłych (95% CI: 29, 55),
- 52% w grupie pediatrycznej (95% CI: 38, 65).
Grupa dorosłych pacjentów
Najczęstszymi obserwowanymi działaniami niepożądanymi, które wystąpiły u mniej niż 25% dorosłych pacjentów były:
- wysypka,
- biegunka,
- nudności,
- ból mięśniowo-szkieletowy,
- wymioty,
- zmęczenie.
Najczęstszą nieprawidłowością laboratoryjną stopnia 3. lub 4. (>2%) było zwiększenie poziomu kinazy fosfokreatynowej.
Pacjenci pediatryczni powyżej 2 r.ż.
Najczęstsze działania niepożądane, które wystąpiły u mniej niż 25% pacjentów pediatrycznych to:
- wysypka,
- biegunka,
- ból mięśniowo-szkieletowy,
- ból brzucha,
- wymioty,
- ból głowy,
- zapalenie wałów paznokciowych,
- dysfunkcja lewej komory serca,
- nudności.
Najczęstsze nieprawidłowości laboratoryjne stopnia 3. lub 4. (>2%) stanowiły zmniejszenie liczby neutrofili i zwiększenie poziomu kinazy fosfokreatynowej.
Dodatkowo mirdametynib może powodować dysfunkcję lewej komory serca i toksyczność oczną, w tym niedrożność żyły siatkówki, odwarstwienie nabłonka barwnikowego siatkówki oraz zaburzenia widzenia.
W zależności od nasilenia działań niepożądanych należy zmniejszyć dawkę leku, czasowo wstrzymać podawanie lub trwale przerwać leczenie mirdametynibem.
Zalecaną dawkę leku oblicza się na podstawie powierzchni ciała zgodnie z załączoną ulotką.
Na podstawie: fda.gov